بررسی تاثیر گرایش طرز فکر تفسیر بر قضاوت و تصمیم گیری حسابرس: مبتنی بر تئوری سطح تفسیر فاصله روانی

پژوهش حاضر براساس نظریه سطح تفسیر از فاصله روانی شکل گرفته است. این نظریه، بر نقش حیاتی تفسیر ذهنی (بازنمایی ذهنی) در قضاوت و تصمیم‌گیری فردی تاکید می‌کند و سطح انتزاع (تجرید) را به عنوان یک ویژگی متمایز از تفسیرهای متعدد ذهنی معرفی می‌کند که به نوبه خود بر ارزیابی، پیش‌بینی و رفتار افراد تاثیر می‌گذارد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر گرایش طرز فکر تفسیر بر قضاوت و تصمیم‌گیری حسابرسان می‌باشد. به عبارت دیگر، هدف پژوهش حاضر، بررسی این موضوع است که چگونه درجه تفکر سطح بالا (تفکر انتزاعی) سبب می‌شود انجام یک کار حسابرسی، قضاوت حسابرسان در کارهای بعدی را تحت تاثیر قرار دهد حتی زمانی که کار جدید، نه به همان صاحب‌کار و نه به حوزه کار قبلی مرتبط است. قلمرو زمانی پژوهش حاضر سال 1396 و جامعه آماری آن، حسابرسان مستقل شاغل در حرفه حسابرسی می‌باشد که  با استفاده از فرمول کوکران، تعداد نمونه 211 نفر تعیین گردید. در این پژوهش برای نمونه‌گیری از روش نمونه‌گیری تصادفی و برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده شده است که پرسشنامه از طریق مراجعه حضوری، ایمیل و فاکس به حسابرسان مستقل ارسال شد. برای تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از آزمون تی دو نمونه مستقل، مدل‌های تحلیل واریانس و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد حسابرسانی که گرایش طرز فکر انتزاعی در نتیجه کار حسابرسی قبلی نامرتبط اتخاذ کرده‌اند نسبت به همتایان خود که گرایش طرز فکر واقعی اتخاذ کرده‌اند ارزیابی احتمال پایین‌تری برای وقوع یک رویداد ارایه می‌کنند. به‌طور کلی، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که فاصله روانی به‌طور نظام‌مند قضاوت افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.